١- در دانش آموزان انگیزه ی لازم را برای یادگیری املاء ایجاد کنیم . 2- به مشکلات روانی دانش آموزاهمیت دهیم و اجازه ندهیم هنگام نوشتن املاء به مواردی به جزاملاء فکر کند . 3- هنگام نوشتن املاء کلیه ی شرایط تاثیر گذاربر نوشتن را در نظر بگیریم . ممکن است بعضی از دانش آموزان دارای نقص شنوایی باشند . 4- هدف خود را ازدرس املاء قبلا مشخص کنیم . مثلا : دانش آموزان بعد از گفتن این املاء چه مهارت هایی را باید به دست آورند .5-برای تدریس املاء به اندازه ی کافی وقت در نظر بگیریم . چون بعضی از معلمان به دلیل اینکه وقت کافی در نظر نمی گیرند و یا متن املاء آن ها زیاد است ، سعی می کنند متن املاء را در آخر تند تند بخوانند که برای دانش آموزان ایجاد مشکل می کند .6- سعی کنیم برای دانش آموزان شرایطی را فراهم کنیم تا مهارت وهماهنگی بین اعضاء بدنشان را به دست آورند .7-  قبل از گفتن املاء متن آن را یک بار برای دانش آموزان بخوانیم تا دانش آموزان آمادگی کافی را برای نوشتن املاء به دست بیاورند .8- موقع املاء گفتن در کلاس زیاد حرکت نکنیم . چون حواس دانش آموزان پرت می شود .9- متن املاء را کاملا رسا بخوانیم و کلمات را به صورت صحیح تلفظ کنیم .10- دانش آموزان هنگام نوشتن املاء ، هجی نکنند . 11- به وجه آموزشی املاء نسبت به وجه آزمونی املاء توجه کنیم .12- استفاده از یک روش برای املا ء برای دانش آموزان خسته کننده خواهد بود. تا جایی که بعضی از آن ها نسبت به املاء احساس تنفر خواهد کرد . پس بهتر است شیوه های نوین و جدید گفتن املاء را در کلاس اجرا کنیم .13-سعی کنیم بین درس املا و دیگر دروس ارتباط ایجاد کنیم .14- هنگام تصحیح متن املاء کلمات درست نوشته شده توسط دانش آموز را در نظر بگیرید . نه کلمات غلط نوشته شده را .15- به معیارهای صحیح ارزشیابی مسلط باشیم .16- فرم مخصوصی تهیه کنیم تا در یک دوره ی زمانی معین اشتباهات دانش آموزان را با روش های علمی برطرف کنیم . 17- با شاگردان دارای ضعف و اختلال به صورت انفرادی کار کنیم . و با والدین آن ها تماس داشته باشیم .

کند نویسی سبب بروز مشکلات فراوانی مخصوصا در درس املا می شود . این مشکل در بزرگ تر ها هم مشاهده می شود.

علت های مختلفی برای این مشکل وجود دارد از جمله :

• عدم هماهنگی چشم و دست

• فشار زیاد قلم روی کاغذ

• عدم صحیح در دست گرفتن قلم

• ضعیف بودن عضلات انگشتان و دست

• ملال آور بودن نوشتن به دلیل ضعف یا عدم داشتن انگیزه و....

کند نویسی همچنین  موجب ضعف دانش آموز در درس املا می شود.

این مشکل  او را در انجام تکالیف نیز ناتوان کرده و از جهتی اگر در سنین پایین درمان نگردد ، در سنین بزرگسالی باعث به وجود آمدن مشکلات ثانویه می گردد.

در بسیاری از موارد مشاهده شده است که والدین با پرخاش و اعتراض به دانش آموز و آموزگار او موجب تشدید این مشکل شده اند.

روش های  درمان :

 هرگونه ترس و اضطراب را از دانش آموز خود دور کنیم.

 هرگز ترغیب و تشویق دانش آموز خود را به خوش نویسی از یاد نبرید.

تکالیف مدرسه باید برای دانش آموز شیرین و جذاب باشد.

از مدادها و خودکارهای  خیلی بلند و خیلی کوتاه به هیچ وجه استفاده نگردد.

از میز تحریر مناسب استفاده شود.

از کاغذ و برگ های سفید و مرغوب استفاده شود. (کاغذ نباید کاهی ، روغنی یا موج دار باشد)

به منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچه های انگشتان ، دانه های کوچک (مثلا دانه های تسبیح ) را روی زمین ریخته و از او بخواهیم آن ها را با سر انگشت های شصت و اشاره و میانه جمع کند.

هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف ) : این روش کمک قابل توجهی در تند نویسی به دانش آموزان می کند ، چرا که این عمل به تسریع حرکات عضلات دست ، بازو و ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست تاثیر بسیاری دارد.

سینه خیز رفتن : روزی چند دقیقه ( کمتر از ده دقیقه ) دانش آموز سینه خیز برود . این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار موثر است.

 هر روز قبل از نوشتن تکالیف چند دقیقه انگشتان را باز و بسته کند.

 به تجربه ثابت شده است که انجام بازی های محلی که با حرکات سریع و زیاد همراه است در تند نویسی دانش آموزان بسیار موثر است.

 برای تکالیف منزل سعی شود از حروفی که دانش آموز در نوشتن آن مشکل دارد استفاده شود . بدین شکل مثلا کلماتی را از درس پیدا کرده که حروف هم صدا مانند  ( ذ ز ض ظ ) داشته و یا کلماتی که به صورتی که خوانده می شوند  ولی نوشته نمی شوند مانند خواب

 دانش آموز در منزل با کمک خانواده مطالبی که در نوشتن مشکل دارد را مطالعه کند و برای کلمات مهم هم خانواده پیدا کند مثلا برای کلمه ی حمید کلمات محمد ،احمد ، حامد را می توان بنویسید زیرا این کلمات سه حرف مشترک دارند.

 معمولا  دانش آموزانی که این مشکل را دارند قلم را با فشار زیاد در دست می گیرند تا حدی که دست  آنها عرق می کند  و دانش آموزانی که قلم را با فشار زیاد در دست می گیرند دچار ترس ،استرس و دلهره می باشند . بهتر است معلمان و اولیا میزان فشار به قلم را کنترل کرده و بیشتر در مورد مسائل روحی و روانی با دانش آموز کار کرده و ترس و استرس را از او دور کنند .

سنجد جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک ها

علل بدخطــــي

* توجه نكردن دانش‌آموزان به خط زمينه دفتر و تخته كلاس.
* اضطراب و نگراني دانش‌آموزان هنگام نوشتن.
* نداشتن اعتماد به نفس هنگام نوشتن.
* نداشتن آ‌مادگي جسماني، رواني، روحي.
* وجود اختلالات يادگيري در دانش‌آموزان.
* نداشتن هدف و انگيزه براي زيبانويسي.
* مواجه شدن دانش‌آموزان با حجم زياد تكاليف.
* تندنويسي تكاليف.
* استفاده از خودكار، روان‌نويس و وسايل مشابه آن.
* آشنا شدن دانش‌آموزان در كلاس اول با خط نسخ ماشيني، اين امر سبب مي‌شود در كلاس‌هاي بالاتر به سختي بتواند خط نستعليق را جايگزين خط نسخ كند.
* خط نسخ  كتاب‌هاي درسي دوره ابتدايي.
* اتلاف وقت هنگام نوشتن خط نسخ مانند كلمه (محمد) اگر همين كلمه را دانش‌آموز با خط نستعليق بنويسد سرعت بيشتري خواهد داشت.
* بي‌توجهي به هنر.
* خط نسخ روي كاغذ حجم بيشتري مي‌گيرد، اما واژگان در خط نستعليق جاي كمتري اشغال مي‌كنند.
* خط نسخ به سبب نداشتن سيرهاي دايره‌اي و انحناها و قوسهاي موجود در مفردات و كلمات صرفاً يادگيري در خواندن و نوشتن را تسهيل ميكند و تأثيري در خوشنويسي ندارد.
* فشردگي برنامه كلاسي در يك نيمروز و فشار بر دانش‌آموزان به سبب دو يا چند نوبتي بودن مدرسه.
* استفاده از ابزار نامناسب از جمله مداد كوتاه و كاغذ بدون خط به خصوص در پايه‌هاي اوليه ابتدايي.
* بي‌‌دقتي هنگام نوشتن و رعايت نكردن هم شكلي، هم اندازه و هم فاصله بودن واژگان.
* بي‌دقتي براي تميز و مرتب نوشتن.
* تراكم بيش از حد شاگردان در كلاس و نداشتن فضاي مناسب و كافي براي نوشتن.
* دادن تكاليف نامناسب و بدون تناسب با توانايي كودكان.
* بي‌اعتنايي اغلب معلمان ابتدايي به استفاده از خط‌ نستعليق و  آموزش آن.
* واكنش‌هاي منفي و نامناسب بعضي معلمان در برخورد با نوشته‌هاي دانش‌آموزان.
* جدي نگرفتن يادگيري خط از طرف خانواده و مدرسه و نبود مراقبت‌هاي لازم.
* نبود انگيزه، حوصله و دانش لازم نزد برخي معلمان ابتدايي براي آموزش خط به دانش‌آموزان.
* بدخطي بعضي از والدين، سرمشق نامناسبي براي كودكان است.
* دادن سرمشق‌هايي با رسم‌الخط نامناسب به دانش‌آموزان.
* ندانستن روش‌ و راهكارهاي، خوشنويسي و اجرا نكردن تمرين‌هاي لازم.
* قرار دادن چپ دست و راست دست در كنار هم هنگام نوشتن.
* بي‌توجهي به زيبايي هنري خط كه باعث تقويت روح لطيف در كودكان مي‌شود.
* نبود دستورالعمل مشخص و روشني براي آموزش خط نستعليق به منظور تكرار و تمرين دانش‌آموزان.

راهكـــارهاي رفـــع بدخطـــي

براي رفع بدخطي دانش‌آموزان، از سوي معلمان و پژوهشگران راهكارهاي فراواني معرفي شده است كه به ذكر برخي از آنها مي‌پردازيم:

* در كلاس اول ابتدايي از مجرب‌ترين و علاقه‌مند‌ترين معلمان استفاده شود.
* تمهيداتي به عمل آيد كه معلم درس اول بتواند در حين آموزش از ابزارهاي سمعي بصري استفاده كند.
* معلمان با اصول صحيح نوشتن آشنا و داراي خط خوش باشند.
* براي معلمان در زمينه خط نستعليق دوره‌هاي كارآموزي آموزش ضمن خدمت گذاشته شود تا پس از ديدن دوره‌هاي لازم، در كلاس حضور يابند.
* انگيزه آموزش خط زيبا به دانش‌آموزان در معلمان تقويت شود.
* معلمان در مورد خط بچه‌ها را توبيخ نكنند.
*‌معلم با رفتار خود در ميان دانش‌آموزان تبعيض قايل نشود.
* با رسيدگي انفرادي به نوشته‌هاي كودكان ضعيف دليل بدخطي بررسي و براي برطرف كردن آن تمهيدات لازم انديشيده شود.
* علاقه و انگيزه براي صحيح نوشتن و زيبانويسي را در كودكان تقويت كنند.
* به تفاوت‌هاي فردي و نقاط قوت و ضعف دانش‌آموزان توجه شود.
* مقدار تكاليف با توانايي كودكان تناسب داشته باشد.
* تكاليف هدفدار باشد و باعث تقويت قواي ذهني كودك شود.
* تكاليف به گونه‌اي باشد تا تمرين و تكرار آنها باعث تثبيت يادگيري شود.
* تكاليف به صورت مستمــــر مورد رسيدگــي معلم قرار گيرد و او از تشويق و تذكر استفاده كند.
* اهميت انجام دادن تكاليف نوشتني براي كودك مشخص باشد.
* از الفاظ مناسب و زيبا مانند بسيار خوب، عالي، آفرين فرزندم و ... در تأييد نوشته‌هاي كودكان استفاده شود.
* هرگز نبايد تكاليف دانش‌آموزان را خط زد، زيرا انگيزه زيبا نوشتن را در آنها از بين مي‌برد.
* در نوع تكاليف تنوع وجود داشته باشد تا رغبت انجام دادن آن در دانش‌آموز ايجاد شود.
* بعضي اشتباهات دانش‌آموزان چشم‌پوشي شود و او مورد راهنمايي قرار گيرد.
* هدف از نوشتن به صورت خط نستعليق براي دانش‌آموزان روشن باشد.
* دانش‌آموزان به خط زمينه دفتر و تخته كلاس توجه كنند.
* دانش‌آموزان به جهت‌هاي حركت در نوشتن مانند بالابه پايين، راست به چپ و زير خط دقت كنند.
* كودك مداد را به طور صحيح در دست بگيرد و براي نوشتن، از ابزار مناسب استفاده كند.
* با رعايت نظم و پاكيزگي صفحه دفتر خود را كثيف نكند.
* زياد درشت و زياد ريز ننويسد و به يك اندازه نوشتن عادت كند.
* در آغاز نوشتن از دفاتر خط‌دار استفاده كند تا بتواند در مراحل بعدي بدون استفاده از خط زمينه مطلب خود را در خطي مستقيم و درست بنويسد.
* دانش‌آموزان عادت كنند واژگان را يك‌سره و يك باره بنويسند و سپس نقطه‌هاي حروف هر كلمه را بگذارند.
* بهتر است تا زماني كه شاگردان به درست نوشتن عادت كنند، تكاليف خود را در كلاس و زير نظر مستقيم معلم انجام دهند.
* دانش‌آموزان نوشتن واژگان ديگر را نيز تمرين كنند و نوشتن كلمات و رونويسي مختص به كتاب نباشد تا درست نوشتن كلمات ديگر را نيز ياد بگيرند.
* از وضع خانوادگي، مالي، فرهنگي، توانايي‌ها، حالات روحي رواني، عاطفي و بهداشتي دانش‌آموزان اطلاعات كافي در دست باشد، زيرا گاهي انگيزه‌هاي بدخطي ناراحتي‌هاي روحي  عاطفي و فرهنگي است.
*‌ يك رسم‌الخط يك دست و يكسان به خط ريز نستعليق يا شبيه آن براي سال اول در نظر گرفته شود.
* كتب درسي با رسم‌الخط تلطيف شده خط نستعليق چاپ شود.
* نگاه كردن به خط نستعليق(مشق نظري) تأثير زيادي در خوش‌نويسي دارد. بنابر اين بهتر است از پايه اول دانش‌آموز با اين خط آشنا شود.
* به ساعت خوشنويسي اهميت بيشتري داده شود.
* از رسم‌الخط‌هاي تحريري براي تقويت مهارت دانش‌آموزان در نوشتن استفاده شود(مانند تمرين‌هايي براي پر رنگ‌كردن كلمات تحريري، كپي كردن از روي آنها جهت تمرين، شبيه‌سازي به طور مستقيم از طريق نگاه كردن(مشق نظري) و عمل سايه‌زدن).
* براي استفاده از خط نستعليق به صورت مداوم و مستمر تأ‌كيد شود.